|
Τεχνικές διαχείρισης τάξης
|
|
|
Τη σχολική χρονιά 2015-16 είχα αναλάβει την Δ΄ Δημοτικού, η οποία ήταν η πολυπληθέστερη τάξη του σχολείου. Έπρεπε λοιπόν να βρω κάτι, για να δείχνω στα παιδιά πότε και πόσο συχνά παρεκτρέπονταν και δημιουργούσαν πρόβλημα στη ροή του μαθήματος. Συζητώντας μαζί τους, είχαμε καταλήξει σε τέσσερις διαφορετικού χρώματος κάρτες ορίων!
|
|
|
Πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα; Είναι πολύ απλό, αρκεί να είμαστε δίκαιοι και να το τηρούμε καθημερινά. Έχουμε και λέμε: Όποιος ενοχλεί, παίρνει στην αρχή μια κίτρινη κάρτα ως προειδοποίηση. Αν συνεχίσει, παίρνει μια δεύτερη κίτρινη και πηγαίνει να καθίσει για 4 λεπτά στο θρανίο της σκέψης. Αν εξακολουθεί να ενοχλεί, παίρνει την κόκκινη κάρτα, που σημαίνει περισσότερη εργασία γι' αυτόν στο σπίτι. Αν δεν έχει αλλάξει κάτι στη συμπεριφορά του, παίρνει τη γαλάζια κάρτα και κατεβαίνει στο γραφείο του Διευθυντή, όπου τον ενημερώνει για το τι έχει συμβεί. Αν ακόμα δεν έχει ηρεμήσει, τότε το τελευταίο βήμα είναι να πάρει τη μωβ και να τηλεφωνήσει στους γονείς του για να τους ενημερώσει.
|
|
Αυτή την τεχική την χρησιμοποιούμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά με τη σύμφωνη γνώμη των παιδιών και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι λειτουργεί σχεδόν άψογα. Τα παιδιά γρήγορα εξοικειώνονται με τη χρήση τους και μετά από ένα χρονικό διάστημα σπάνια τις χρησιμοποιούμε, μια και η συμπεριφορά βελτιώνεται αισθητά. Πέρυσι μόλις μια φορά είχαμε φτάσει στη γαλάζια κάρτα, ενώ φέτος σπάνια φτάνουμε στο θρανίο της σκέψης ή στις επιπλέον εργασίες.
Ο χρόνος για το θρανίο της σκέψης είναι αυστηρά τέσσερα λεπτά και όχι παραπάνω, γιατί θέλουμε να συνετίσουμε και όχι να τιμωρήσουμε κάποιον με αλλαγή θέσης. Το θρανίο είναι στο κέντρο της αίθουσας και πολύ κοντά στην έδρα ή στο θρανίο που χρησιμοποιούμε ως βάση για τον βιντεοπροβολέα, οπότε όποιος κάθεται εκεί είναι πολύ κοντά μου.
Οι κάρτες δίνονται από εμένα και τα παιδιά τις κρατάνε μέχρι το σχόλασμα. Εννοείται ότι δεν δίνονται με το παραμικρό, αλλά και δεν ξεχνιούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Επίσης δεν χαρίζονται, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη όλων των παιδιών. Μπορούμε να συνδυάσουμε τις κάρτες ορίων και με την εφαρμογή Bouncy Balls, που μετράει τα επίπεδα θορύβου στην τάξη μας. Τέλος για να πετύχει αυτή η τεχνική καλό είναι να την ακολουθούν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, που διδάσκουν στην τάξη μας.
Οι κάρτες δίνονται από εμένα και τα παιδιά τις κρατάνε μέχρι το σχόλασμα. Εννοείται ότι δεν δίνονται με το παραμικρό, αλλά και δεν ξεχνιούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Επίσης δεν χαρίζονται, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη όλων των παιδιών. Μπορούμε να συνδυάσουμε τις κάρτες ορίων και με την εφαρμογή Bouncy Balls, που μετράει τα επίπεδα θορύβου στην τάξη μας. Τέλος για να πετύχει αυτή η τεχνική καλό είναι να την ακολουθούν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, που διδάσκουν στην τάξη μας.
Από τη σχολική χρονιά 2018 - 2019 αποφάσισα να αλλάξω την ονομασία τους από "Κάρτες ελέγχου συμπεριφοράς" σε "Κάρτες ορίων" καθώς κάποιοι αναγνώστες της σελίδας "Περί ανέμων, υδάτων και σχολείου..." σε σχόλια τους στο Facebook παρεξήγησαν την σκοπιμότητα και τον τρόπο λειτουργίας της συγκεκριμένης τεχνικής. Δεν τους αδικώ, ίσως η ονομασία που είχαμε δώσει τότε με τα παιδιά να ακούγεται κάπως παράλογη με τα σημερινά δεδομένα.
