|
Τεχνικές διαχείρισης τάξης
|
|
|
Τη σχολική χρονιά 2015-16 είχα αναλάβει την Δ΄ Δημοτικού, η οποία ήταν η πολυπληθέστερη τάξη του σχολείου. Έπρεπε λοιπόν να βρω κάτι, για να δείχνω στα παιδιά πότε και πόσο συχνά παρεκτρέπονταν και δημιουργούσαν πρόβλημα στη ροή του μαθήματος. Συζητώντας μαζί τους, είχαμε καταλήξει σε τέσσερις διαφορετικού χρώματος κάρτες ορίων!
|
|
|
Πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα; Είναι πολύ απλό, αρκεί να είμαστε δίκαιοι και να το τηρούμε καθημερινά. Έχουμε και λέμε: Όποιος ενοχλεί, παίρνει στην αρχή μια κίτρινη κάρτα ως προειδοποίηση. Αν συνεχίσει, παίρνει μια δεύτερη κίτρινη και πηγαίνει να καθίσει για 4 λεπτά στο θρανίο της σκέψης. Αν εξακολουθεί να ενοχλεί, παίρνει την κόκκινη κάρτα, που σημαίνει περισσότερη εργασία γι' αυτόν στο σπίτι. Αν δεν έχει αλλάξει κάτι στη συμπεριφορά του, παίρνει τη γαλάζια κάρτα και κατεβαίνει στο γραφείο του Διευθυντή, όπου τον ενημερώνει για το τι έχει συμβεί. Αν ακόμα δεν έχει ηρεμήσει, τότε το τελευταίο βήμα είναι να πάρει τη μωβ και να τηλεφωνήσει στους γονείς του για να τους ενημερώσει.
|
|
Όσον αφορά τις επιπλέον εργασίες οι μαθητές έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν ανάμεσα σε μια παραγωγή γραπτού λόγου ή σε ένα ή δύο προβλήματα στα Μαθηματικά. Όλες οι εργασίες, ιδιαίτερα η παραγωγή γραπτού λόγου, έχουν ως στόχο να καλλιεργήσουν την δημιουργικότητα των παιδιών. Γι' αυτό το λόγο στις γραπτές εργασίες χρησιμοποιούμε τα ζάρια από το επιτραπέζιο "Κυβομυθίες", όπου τα παιδιά προσπαθούν να φτιάξουν φανταστικές ιστορίες με κάποιες φαινομενικά ασύνδετες λέξεις. Στο τέλος της χρονιάς οι εργασίες αυτές συγκεντρώνονται και εκδίδονται σε ένα βιβλίο που μπαίνει στη βιβλιοθήκη της τάξης.
|
Ο χρόνος για το θρανίο της σκέψης είναι αυστηρά τέσσερα λεπτά και όχι παραπάνω, γιατί θέλουμε να συνετίσουμε και όχι να τιμωρήσουμε κάποιον με αλλαγή θέσης. Το θρανίο είναι στο κέντρο της αίθουσας και πολύ κοντά στην έδρα ή στο θρανίο που χρησιμοποιούμε ως βάση για τον βιντεοπροβολέα, οπότε όποιος κάθεται εκεί είναι πολύ κοντά μου.
|
|
Αυτή την τεχνική την χρησιμοποιώ από τότε με τη σύμφωνη γνώμη των παιδιών και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι λειτουργεί σχεδόν άψογα. Τα παιδιά γρήγορα εξοικειώνονται με τη χρήση τους και μετά από ένα χρονικό διάστημα σπάνια τις χρησιμοποιούμε, μια και αντιλαμβάνονται πιο εύκολα τα όρια. Τα προηγούμενα χρόνια μόλις μια ή δύο φορές είχαμε φτάσει στη γαλάζια κάρτα, ενώ πλέον σπάνια φτάνουμε στο θρανίο της σκέψης ή στις επιπλέον εργασίες.
Οι κάρτες δίνονται από εμένα και τα παιδιά τις κρατάνε μέχρι το σχόλασμα. Εννοείται ότι δεν δίνονται με το παραμικρό, αλλά και δεν ξεχνιούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Επίσης δεν χαρίζονται, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη όλων των παιδιών. Μπορούμε να συνδυάσουμε τις κάρτες ορίων και με την εφαρμογή Bouncy Balls, που μετράει τα επίπεδα θορύβου στην τάξη μας. Τέλος για να πετύχει αυτή η τεχνική καλό είναι να την ακολουθούν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, που διδάσκουν στην τάξη μας.
Από τη σχολική χρονιά 2018 - 2019 αποφάσισα να αλλάξω την ονομασία τους από "Κάρτες ελέγχου συμπεριφοράς" σε "Κάρτες ορίων" καθώς κάποιοι αναγνώστες της σελίδας "Περί ανέμων, υδάτων και σχολείου..." σε σχόλια τους στο Facebook παρεξήγησαν την σκοπιμότητα και τον τρόπο λειτουργίας της συγκεκριμένης τεχνικής. Δεν τους αδικώ, ίσως η ονομασία που είχαμε δώσει τότε με τα παιδιά να ακούγεται κάπως παράλογη με τα σημερινά δεδομένα.
